KİŞİSEL VERİ TANIMI
Ülkemizde kişisel verilerin korunmasına ilişkin hukuki düzenlemelerin başlangıcı 6698 sayılı Kişisel Verilerin KorunmasıKanunu’ndan daha eski döneme aittir. Bu alanda Türk hukuk mevzuatında, 1 Haziran 2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu ile Kanun’un “Özel Hayata ve Hayatın Gizli Alanına Karşı Suçlar” başlıklı 9.bölümünde kişisel verilerin kaydedilmesi, verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme, verileri yok etmeme adı altındaki suç tipleri ilk kez hukuk düzenimize dahil edilmiştir.
Bu düzenlemenin akabinde 2010 yılında, Anayasamızın “özel hayatın gizliliği başlıklı 20. maddesine eklenen üçüncü fıkra ile kişilerin, kişisel verilerinin korunmasını isteme hakkı temel haklar ve ödevler arasında sayılarak ilk kez Anayasal bir nitelik kazanmıştır.
BELİRLİ VE BELİRLENEBİLİR
Tüm bu kişisel verilere ilişkin düzenlemelerde kişisel verilerin ne olduğuna ilişkin bir tanım yer almamaktadır. Bu da uygulamada Kişisel Verilerin Korunması Kanunu yürürlüğe girene kadar pek çok farklı görüşün ortaya çıkmasına ve bu konuda hukuksal birliğin oluşmamasına neden olmuştur. 6698 sayılı Kanun’la beraber bu tartışmalar önemli ölçüde giderilmiş, bir verinin kişisel veri olarak nitelendirilebilmesi için kişinin mahrem alanına ait olmasının gerekmediği, bir gerçek kişiyi belirli veya belirlenebilir kılan her türlü verinin kişisel veri olarak kabul edileceği belirtilmiştir. Kanun’un tanımlar başlıklı 3.maddesine göre kişisel veri, kimliği belirli veya belirlenebilir gerçek kişiye ilişkin her türlü bilgi olarak tanımlanmıştır. Bu tanımdan da açıkça anlaşılacağı üzere bir verinin kişisel veri olarak nitelendirilebilmesi için bir gerçek kişiye ait olması ve bu gerçek kişiyi açıkça belirli kılması ya da belirlenebilir hale getirmesi yeterlidir.
ÖZEL NİTELİKLİ KİŞİSEL VERİ
Kanun kişisel verilere ilişkin tanımında sayma yoluna gitmemiş alanı oldukça geniş bırakmıştır. Ancak kişisel verilerin daha hassas ve çekirdek alanı olarak nitelendirebileceğimiz özel nitelikli kişisel verileri< ise Kanun’un 6. maddesinde tek tek belirtilmiştir. Buna göre bir gerçek kişinin; ırkı, etnik kökeni, siyasi düşüncesi, felsefi inancı, dini, mezhebi veya diğer inançları, kılık ve kıyafeti, dernek vakıf veya sendika üyeliği, sağlığı, cinsel hayatı, ceza mahkumiyeti ve güvenlik tedbirleriyle ilgili bilgileri özel nitelikli kişisel veri olarak kabul edilmektedir. Bu veriler başkası tarafından öğrenildiği takdirde ilgili kişinin ayrımcılığa maruz kalmasına dolayısıyla mağdur olmasına neden olabilecek nitelikte veriler olduğu için Kanun, özel nitelikli kişisel verilerin daha sıkı şartlar altında daha kapsamlı güvenlik önlemleri korunmasını öngörmektedir.